bryła obrotowa
Encyklopedia PWN
jeden z najbardziej rozpowszechnionych sposobów obróbki skrawaniem, prowadzone nożem tokarskim (skrawające narzędzie) na obrabiarce zw. tokarką.
mat. jedno z podstawowych pojęć matematyki, wprowadzone niezależnie przez I. Newtona i G.W. Leibniza pod koniec XVII w. jako nowe narzędzie rachunkowe;
szwajcarski matematyk i fizyk.
geodezja
jedna z nauk o Ziemi zajmująca się wyznaczaniem jej kształtu i rozmiarów, pomiarami całej planety lub dowolnych jej części.
[gr. gḗ ‘ziemia’, daíōmai ‘dzielę’],
Guldin Paul, właśc. Habakkuk Guldin, ur. 12 VI 1577, Saint-Gall (ob. Sankt Gallen), zm. 3 XI 1643, Graz,
matematyk szwajc.;
herpolhodia
krzywa, jaką zakreśla w ruchu obrotowym bryły sztywnej wokół nieruchomego punktu koniec wektora prędkości kątowej na nieruchomej aksoidzie.
[gr.],
